اولین نامه ای از حرف دل

 سلام آقای ...چی بنامت ؟!

عایا آقای عشق خوبه ؟ یا آقای خود خوده زندگیم ؟یا آقای خوش خنده ی من ...؟!

میدونی از روز اول که دیدمت در حالی که واسم یه پسر دوست مامانم بودی  اسمتو گزاشتم آقای لنگ دراز :)) خب چیه قدت بلنده منم اولین چیزی که به ذهنم رسید همین بود ^_^

میشه آقای لنگ دراز صدات کنم ؟ خب ناراحت نشو دیگه خو :(

آفرین ^_^ میدونستم ناراحت نمیشی :)

آقای لنگ دراز دلم برات تنگ شده خیلی :((( نمیخوام وقتی این نامه رو برات مینویسم گریه کنم میخوام بدونی که دلم با عشقت خوشه ^___^

چن روز پیش نزدیکای صب خوابتو دیدم ،باز همون لبخند دلبرانه ی همیشگیت ...

راستی زیارتت قبول ،واسه منم دعا کردی ؟ینی میشه دعا کرده باشی ؟ینی میشه منم همون قدر که هر روز و هر ساعت تو یادمی  تویادت باشم؟؟؟

میدونی چیه بین این همه خوشی با رویای عشقت یه حسی هم هس که ...آخ چه بد دل آدمو چنگ میزنه :((

ببخشید نمیتونم ادامه نامه رو بنویسم در حالی پر از حرفم واست ...

____________________________________________________________________________________________________________________

توی کدوم غروب پناه من میشی ...

بیستم آذرِ نود و چهار